Hallo allemaal,
hier even een berichtje van ons.
Vorige week hadden we weer een gesprek op school over Danny en daar kregen we te horen dat Danny volgend schooljaar definitief weg moet. Zij vinden dat zijn sociaal emotionele ontwikkeling te ver achterblijft en vinden dat een te groot probleem in de groep. Ondanks dat we het vermoeden hadden dat het zo zou gaan lopen was dit toch weer een klap in ons gezicht. We zijn verdrietig en voelen ons vooral verongelijkt en aan de kant gezet. Dit gesprek was bedoelt om eventueel het handelingsplan wat bij te sturen want de uiteindelijke beslissing zou pas vlak voor de zomervakantie genomen worden. Maar in plaats daarvan begonnen ze gelijk al met de mededeling dat Danny volgend jaar weg moet. Danny maakt op dit moment weer een goede ontwikkeling door. Hij is de afgelopen maand weer op verschillende vlakken getest. De cito toets voor kleuters toont dat Danny op het niveau zit van een gemiddelde jongste kleuters. Zijn taal loopt achter maar dat is een bekend Prader Willi probleem. Ook de logopediste heeft 3 testen afgelegd waarin blijkt dat Danny een inhaalslag maakt. Iedereen geeft ook toe dat Danny zich beter ontwikkelt dan verwacht. Toch vindt school dit niet genoeg en daarom zijn we zo teleurgesteld. Vanaf dag 1 hebben wij een behoorlijk gevecht moeten leveren met de basisschool om alles in goede banen te laten leiden. Communiceren was er nooit bij en dat gaf nogal eens wat onduidelijkheid. Je zou denken dat ouders in dit project betrokken zouden worden maar wij moesten altijd overal om vragen. Dit heeft ons het afgelopen jaar heel veel energie gekost. Wij hebben vanaf dag 1 moeten knokken en opmerkingen van school zoals: wij bepalen het beleid....gewoon moeten slikken. Je zou denken dat je dit alles in goed overleg met ouders zou doen. Maar helaas trok school aan alle touwtjes en wij hadden maar te dansen. Dit gevecht was gewoonweg niet te winnen. Wij zijn er voor 300 % voor gegaan. Het heeft ons veel energie en verdriet gekost. Wij denken nog steeds dat de basisschool op dit moment voor Danny de beste plek is en zijn het ook niet eens met de beslissing. Danny heeft vriendjes en vriendinnetjes. Hij gaat regelmatig bij een vriendje eten, of vriendjes bij ons. Hij mag naar kinderfeestjes. En wat vooral belangrijk is hij vind het er leuk en is gelukkig. Hij huppelt iedere dag naar school. Natuurlijk wisten wij dat er een dag zou komen dat Danny zou stranden op de basisschool maar wij vinden het nu te vroeg om het al op te geven. School denkt op dit moment duidelijk aan zichzelf en niet aan wat voor Danny goed is. Het gesprek was ook een welles/nietes spelletje en dat wint de school altijd. Wij hadden liever wat meer tijd en geduld van school gehad om Danny zijn ontwikkeling te laten zien. Maar al na een half jaar begon school al met het benoemen van alle problemen en dat ze het toch allemaal wel erg moeilijk vinden. De juffen weten niet goed hoe ze Danny moeten begeleiden. Op ons advies om daar vanuit zijn rugzakje expertise voor in huis te halen...werd gezegd dat ze dat als school niet willen. Er zijn al zo veel juffen voor Danny in de klas. Maar goed...we hebben het gewoon te slikken en te accepteren.
Volgend schooljaar gaat Danny dus naar de SBO. Er gaat dan wel het een en ander veranderen. Danny gaat voortaan met een schoolbusje naar school. Wij kunnen hem niet meer zelf wegbrengen. Ook blijven de kinderen altijd over en komen dus tussen de middag niet thuis. 's Morgens wordt Danny thuis opgehaald en om half 4-4 uur ongeveer weer thuis gebracht. Hopenlijk is dit allemaal te combineren met Jordy halen en brengen want de schooltijden zijn ongeveer gelijk.
Op www.sbodetandem.nl kan je een kijkje nemen op de school.
Voor de duidelijkheid: Wij vinden de SBO echt een goede school voor Danny. Hij zal daar veel leren en zijn ontwikkelingsvooruitgang gaat daar ook zeker door. Wat erin zit zal eruit gehaald worden. Wel zal Danny vanaf nu altijd een enigzins beschermende omgeving hebben die toch anders is als op de gewone basisschool. Zoals eerder gezegd hadden wij dit graag nog wat langer uitgesteld maar het heeft niet zo mogen zijn. Daarbij komt dat we het knokken ook moe zijn. Zeker als je altijd maar weer je hoofd stoot.
Zo...dat was even een heel verhaal maar dan weet iedereen gelijk hoe het ervoor staat. We hadden even niet zo zin om iedereen apart te bellen of om erover te praten en dan is zo'n hyves toch wel handig . We gaan de teleurstelling weer een plek geven en dan komt het allemaal vast goed.
Groetjes, Hans en Yvonne
Lees ook:
De evaluatie heeft 20 mei plaats gevonden maar helaas werd deze pas een week later met ons besproken. Wel hebben we direct na de evaluatie een handelingsplan en een behandelingsplan gekregen. Het handelingsplan is voor Danny door de juf opgesteld. Hierin staat wat ze met Danny de komende periode gaat doen en wat er van Danny verwacht worden. In het behandelingsplan, dat door de ambulant begeleider is opgesteld staat hoe hij dat denkt te bereiken.
Wij waren in ieder geval erg tevreden over wat er allemaal in stond.
27 mei is de evaluatie met ons besproken. Samen met Danny's juf, de intern begeleidster en de ambulant begeleider hebben we de plannen doorgenomen. De voorzichtige conclusie is dat Danny laat zien dat hij in de groep leerbaar is maar dat het nog wel erg lastig is om samen met andere kinderen dingen te ondernemen. Op school moet Danny aangespoord worden om dingen te ondernemen, eigen initiatief zit er eigenlijk niet bij. Ook als Danny samen met anderen gaat spelen in bijvoorbeeld de poppenhoek, komt er te weinig reactie van Danny terug waardoor het vaak zo is dat kinderen samen spelen en Danny daarnaast alleen aan het spelen is.
Groep 1 op de basisschool
Danny is in september echt begonnen op de basisschool. Eerst nog alleen de ochtenden en als alles goed gaat gaan we na de herfstvakantie uitbouwen naar ook de middagen. We proberen in ieder geval een middag vrij te houden voor logopedie en fysiotherapie zodat dat geen extra belasting is voor Danny.
De start van het nieuwe school jaar is heel goed gegaan. Elk school jaar wisselen de kinderen van juf. Wij hadden afgesproken dat Danny bij dezelfde juffen zou blijven. Hij zou daaroor wel met andere kinderen in de groep komen. De juffen die Danny heeft zijn echt super. Ze krijgen Danny steeds beter door en kunnen Danny goed aansturen. We hadden geen problemen verwacht als Danny met andere kinderen in de groep zou komen en Danny was inderdaad al snel gewend in de klas met alle nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Een van de kinderen kon Danny al. Dat was een meisje waar Danny al af en toe mee buiten speelt en die bij ons achter woont.
Al na twee weken begon Danny te vragen of hij ook twee keer naar school mocht (ook de middag naar school). We hebben ook echt het idee dat hij daar aan toe is. Een stuk regelmaat van bezigheden waar hij de hele dag op school mee bezig is, is volgens ons toch beter dan dat hij een middag thuis blijft ‘hangen’.
De afgelopen week heeft Danny zijn eerste weekafsluiting gehad. Alle groepen doen om de beurt een weekafsluiting. Dat is een soort van toneelstukje opvoeren voor de pappa’s en de mamma’s. Ook de kinderen uit de andere klassen komen dan kijken.
Deze week was het dus de beurt aan Danny’s klas. Het was erg leuk om te zien hoe de kinderen hun liedjes en toneelstukjes voordragen. Danny was een tovenaar die allerlei dieren moest toveren. Hij moest olifanten en tijgers (dat waren kinderen met maskers van olifanten en tijgers) toveren, daarna moest hij ze allemaal weer op hun stoel toveren.
Er was een modeshow van pyjama’s en het geheel werd afsloten door een liedje van de jongens en een liedje van de meiden.
Met wat stimuleren deed Danny met alles goed mee. Alleen met het zingen deed hij niet mee. Thuis kon hij het liedje nog zingen maar eenmaal op school op het podium was hij te veel onder de indruk van alles wat er gebeurde en zong hij niet mee.
In juni 2007 hebben wij de keuze gemaakt dat het voor Danny wel erg goed zou zijn als hij een start zou kunnen maken op de reguliere basisschool. We hebben dit in Rijndam besproken, daar waren de meningen nog verdeeld of dat voor Danny haalbaar zou zijn. We hebben het ' plan' bedacht dat Danny zou gaan kleuteren op de basisschool. Daarna zouden we wel verder kijken wat er mogelijk zou zijn. De kleuterjaren zijn jaren waar de kinderen nog niet echt iets moeten leren zoals lezen en schrijven. Het is nog redelijk vrijblijvend en geeft mogelijkheden om uit te proberen of Danny zich in de groep staande kan houden en te kijken hoe leerbaar Danny is.
Op Rijndam waren ze het daar in principe wel mee eens maar hadden wel hun twijfels of Danny op de basisschool niet zou ondersneeuwen. Die twijfels hebben wij natuurlijk ook. We hebben ook vergelijkbare voorbeelden van andere kinderen met PWS die nu nog steeds op de basisschool zitten (groep 6 of 7). Natuurlijk zijn er ook kinderen waar dit niet gelukt is. Het is geen garantie dat de basisschool voor alle kinderen met PWS haalbaar is. We zijn het er over eens dat het het proberen wel waard is en dat Danny daar waarschijnlijk weinig hinder van zal ondervinden.
In juni 2007 hebben wij ook het eerste contact gelegd met de basisschool waar we hebben aangegeven waar wij aan dachten en wat de mogelijkheden van Danny op dat moment waren.
Op 12 juni is Danny begonnen op de gewone peuterspeelzaal. Dat verhaal kan je hier lezen.
peuterspeelzaal
Hierna is Danny zich goed gaan ontwikkelen wat ook blijkt uit de onderzoeken die Danny op Rijndam en op de groeistudie heeft gehad. Danny heeft een inhaalslag gemaakt. Danny had in maart 2007 een achterstand van 13 maanden bij het volgende onderzoek in september 2007 had hij een achterstand van 10 maanden.
In november 2007 zijn we voor de tweede keer naar de basisschool gegaan waar we nu echt hebben aangegeven dat we graag zouden willen dat Danny in februari 2008 (als hij 4 wordt) gaat starten op de basisschool.
14 november gesprek basisschool
19 november 2007, REC
29 november 2007, gesprek peuterspeelzaal
1 december 2007, indicatie gekregen
4 December 2007, brief basisschool met onze motivatie
13 december 2007, bezoek SBO
18 December 2007, het lukt helaas niet met de basisschool
We hebben de knoop doorgehakt. We vinden dat het met de basisschool te moeizaam gaat en maken ons grote zorgen als we de basisschool door laten gaan. We vinden het heel erg dat Danny niet de kans krijgt om zich op de basisschool te kunnen bewijzen. We gaan Danny aanmelden voor de SBO, maar voor we de bevestiging hebben of Danny daar mag starten moet hij eerst voor een commissie (Permanente Commissie Leerlingenzorg) worden voorgedragen. Die gaan bepalen of de SBO voor Danny inderdaad de juiste plaats is.
9 januari 2008, gesprek basisschool
7 februari 2008, observatie SBO Danny op peuterspeelzaal
Na de observatie is de conclusie van de orthodidacticus dat Danny beter op zijn plaats is op de reguliere basisschool dan op de SBO.
Pfff, het is zo verwarrend allemaal. Hebben we eindelijk de knoop doorgehakt en besloten naar de SBO te gaan, krijgen we te horen dat hij misschien toch beter op zijn plaats is op de basisschoolte. Dit is eigenlijk iets wat wij al langer roepen. Niet dat Danny zo maar op de basisschool zou kunnen starten maar wel dat er veel mogelijkheden zijn. Zeker als Danny zich in dit tempo blijft ontwikkelen.
8 februari gesprek op de SBO
Danny mag naar de basisschool!!!
Woensdag 5 maart hebben we te horen gekregen dat Danny op de basisschool mag starten.
Na Pasen mag hij beginnen. We hebben afgesproken dat Danny tot de zomervakantie alleen de ochtenden gaat, zo kunnen we alles rustig opbouwen. Danny heeft (al een tijdje geleden) zijn rugzakje gekregen. Met dit rugzakje kunnen we nu direct starten met extra begeleiding.
We zijn benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. Nu mag Danny eindelijk zelf laten zien wat hij allemaal kan en of hij kan leren zich in de groep staande te houden. Wij hebben er in ieder geval alle vertrouwen dat er alles aan gedaan wordt.
Wel een gekke periode, we verlaten Rijndam met alle lieve en fijne juffen en therapeuten. Ook geen taxi-gedoe meer. De reguliere peuterspeelzaal bij Wilma en Nicole gaat stoppen. Allemaal grote veranderingen voor Danny. Dat zal best wel wennen zijn.
Nu we eindelijk weten waar we aan toe zijn, zijn we ook druk bezig een logopediste en fysiotherapeut in Spijkenisse te vinden. Een fysiotherapeute hebben we inmiddels gevonden en hebben we 17 maart een eerste afspraak. Voor logopedie moeten we nog het een en ander regelen.