4 jaar en nu naar school, maar ja... welke school ???

Danny wordt 4 februari 4 jaar. Nadat Danny wat minder groeihormoon is gaan prikken (Danny groeide te snel) hebben we een tijdje het idee gehad dat het wat minder ging met Danny. Hij was wat suffer, minder alert en het leek wel of hij minder zin had om dingen te gaan doen. Ik denk dat die periode ongeveer drie maanden heeft geduurd. Nu is hij weer helemaal de oude. Hij is weer actief, wil niet meer slapen's middags en ontwikkelt zich weer lekker.

Op de peuterspeelzaal is het nu goed merkbaar dat Danny veel extra sturing nodig heeft. Hij valt vaak terug in een afwachtende houding. Danny gaat dan ergens op een rustig plekje staan en wacht dan totdat er iets gaat gebeuren of dat hij gestimuleerd wordt om iets te gaan doen. Als er niets gebeurd kan hij dit een tijdje volhouden. Ook op het revalidatiecentrum herkennen ze dit gedrag. We denken eraan om te proberen voor Danny op de peuterspeelzaal ook iets van een dagritmekaart te gaan gebruiken. Van het revalidatiecentrum Rijndam hebben we kopieen gekregen met plaatjes zoals ze die daar gebruiken. We gaan proberen of we Danny daar wat meer mee kunnen stimuleren.

We zijn de afgelopen maanden heel druk bezig geweest om voor Danny een plekje te zoeken op de reguliere basisschool. Helaas is dat niet gelukt. Wij vonden dat de basisschool erg terughoudend was en ook in de periode dat zij zouden kijken of Danny goed genoeg was om op de basisschool te starten hebben zij niets van zich laten horen terwijl zij toch op belangrijke problemen stuitten. In december hebben we daarom de knoop zelf doorgehakt en hebben we besloten om Danny niet daar op de basisschool te laten starten. We vonden dat de basisschool meer naar problemen zocht dan naar oplossingen. We waren erg bang dat wanneer we zouden forceren om Danny daar toch te laten starten we nog meer problemen zouden krijgen. Dit was een grote teleurstelling voor ons. Het voelde oneerlijk ten opzichte van Danny dat zij hem niet de kans wilde geven zich te bewijzen. Gelukkig hebben we een goed alternatief gevonden in Speciaal Basisschool Onderwijs (de SBO). We hebben Danny daar nu aangemeld en hopen dat hij in maart daar mag beginnen. Nu wordt hij voor een plaatsingscommissie voorgedragen die moet beslissen of Danny daar mag starten.
Een uitgebreider verhaal over de school keuze zullen we schrijven onder het hoofdstuk "school" van de website.

We merken dat Danny de laatste tijd steeds meer gaat vertellen wat hij die dag heeft meegemaakt. Meestal tijdens het eten of als hij van de peuterspeelzaal thuis komt vragen wij dan: ' En Danny, hoe was het op school vandaag. Wat heb je allemaal gedaan.'. De laatste tijd gaat hij dan steeds meer vertellen. Ook zonder dat we weten wat er is gebeurd kunnen wij steeds beter verstaan (en begrijpen) wat hij die dag heeft gedaan.

Wat ook erg prettig is, is dat we steeds meer kunnen uitleggen wat er gaat gebeuren. Afgelopen week had Danny op de peuterspeelzaal een voorleesontbijt. Samen met de andere kinderen aan een lange tafel zouden ze dan gaan eten. Maar ja, dan mocht hij natuurlijk 's ochtens thuis niet eten. We hebben dat een dag van te voren goed duidelijk en rustig uitgelegd. Morgen ga je eten bij Wilma en Nicole (de juffen).
De volgende morgen werd Danny wakker en na het aankleden zij hij ook vrolijk: Wilma en Nicole eten?
Hij heeft thuis niets gegeten, terwijl Jordy wel een boterham aan het eten was. Hij ging er netjes naast zitten en zijn beker melk drinken. Danny heeft nergens om gevraagd totdat we op de peuterspeelzaal waren. Daar was weer het eerste wat hij zei ' Wilma Nicole eten?'. De tafel was helemaal gedekt, de broodjes en krentenbollen lagen in manden al op tafel. Danny is netjes gaan zitten bleef overal vanaf. De juffen vertelde dat hij daarna netjes een broodje en een krentenbol heeft gegeten en nergens een probleem van heeft gemaakt. Ook toen ik hem ging halen aan het einde van de ochtend vertelde hij zelf dat hij een krentenbol, een broodje en yogi-drink had gegeten en gedronken.

Thuis spelen we ook steeds meer spelletjes. Danny vind het prachtig om samen met Jordy een memory spelletje te spelen of een spelletje met gekleurde kralen. Het beurtgedrag gaat nu supergoed. Hij wacht netjes op zijn beurt. Ook als hij het verkeerde kaartje pakt of met de dobbelsteen een kleur gooit die hij al heeft laat hij netjes Jordy weer aan de beurt komen.

Hij gaat de dingen echt steeds beter begrijpen!!

Ook het Carnaval staat weer voor de deur. We hebben pas onze eerste feestavond gehad bij de gehandicaptencarnaval in Delft waar ik (Hans) vrijwilligers werk doe. We hadden de jongens meegenomen, en het was een super avond. Een dag van te voren hadden we weer goed uitgelegd dat we naar het carnavalsfeest gingen en Danny wist het nog goed. Dit was weer zo'n moment dat je ziet hoe Danny zich ontwikkelt. Waar hij tot voor kort echt niet wilde verkleden trok hij nu zonder problemen zijn carnavalskleren aan en zette zelfs een cowboy hoed op. Jordy ging verkleed als een clown en Danny als een cowboy.
Ook al was Danny behoorlijk moe, hij heeft toch lekker meegedaan. Hij deed zelfs het dansje hoofd-schouders-knie en teen mee wat ons versteld deed staan want dat hebben we nog nooit geoefend. De muziek van de drive-in en boerenkapel was geweldig en Danny heeft heerlijk staan dansen. Ook Jordy vond het geweldig.

Ik merk dat we steeds minder foto's maken. Gelukkig heeft Jordy voor zijn verjaardag een fototoestel gekregen en van Danny een hele verzameling foto's gemaakt waar ik er een paar van op internet kan zetten.

Kortom....WE ZIJN NOG STEEDS ZOOOOOOOOO TROTS OP ONZE KANJER !!!
Bijna 4 jaar en wie had 4 jaar geleden durven dromen dat we zover met Danny zouden komen. ...... Wij niet !!!!