Zwemmen
1 November is Danny voor het eerst naar zwemles geweest. In Spijkenisse bestaat een zwemvereniging Boboz die zwemles bied aan kinderen met een beperking. We waren daar al een keer wezen kijken en het zag er heel leuk en goed uit. Het is eigenlijk een normale zwemles in kleine groepjes. Er wordt veel meer gekeken naar wat de kinderen aan kunnen en het is niet zo prestatiegericht als de normale zwemles.
Danny is nu een keer wezen oefen zwemmen om te kijken hoe Danny het in het water doet. Het zwemmen vond Danny heel leuk maar je merkt wel dat zijn spieren niet zijn zoals bij de andere kinderen. De andere kinderen klimmen vanuit het water zo op de kant, dat kan Danny echt nog niet. Ook bij een oefening waar hij op een rol moet zitten zie je dat hij erg veel moeite heeft om zijn evenwicht te bewaren.
Danny heeft het de hele zwemles goed volgehouden. Het verbaasde ons (positief) hoe Danny het heeft volgehouden. Een heel uur is hij in het water geweest en heeft hij oefeningen gedaan. Hij heeft het echt heel erg leuk gevonden. Ook het luisteren naar de zwemjuf ging erg goed. Danny deed goed wat de juf vroeg en kon netjes wachten als hij moest wachten. Je ziet nog wel dat hij moeite heeft om te begrijpen wat hij precies moet doen. Hij begreep het bijvoorbeeld niet toen hij met zijn armen een borstcrawl beweging moest maken. Er was ook een moment dat hij onderwater moest en dat hij moeite had om weer boven te komen. Hij had echt de hulp van de zwemjuf nodig om weer boven te komen en even op adem te komen.
We hebben nog even kunnen na praten met de zwemjuf. Ze vond dat Danny wel in het eerste bad moest starten omdat hij nog niet goed kon drijven en de borstcrawl beweging met zijn armen niet kon. Ook de evenwichtoefening moet hij beter doen. We waren het helemaal met de zwemjuf eens. Het is alleen erg jammer dat er een erg lange wachtlijst is. Zoals we het nu hebben begrepen is er een wachtlijst van ongeveer 9 maanden, dat is wel erg jammer.
Metyrapontest
We hebben weer een nieuwe oproep gekregen voor de metyrapontest. Danny moet 4 en 5 november naar het Sophia kinderziekenhuis . Dan wordt hij voor een dag en een nacht op IC opgenomen voor een metyrapontest en een slaaponderzoek. Dit is een onderzoek waar gekeken wordt of Danny wel genoeg Cortisol aanmaakt. Cortisol is een hormoon dat je lichaam aanmaakt als je ziek bent, ze noemen dit ook wel het stresshormoon. Als dit hormoon niet wordt aangemaakt dan kan dat op langere termijn zeer gevaarlijk zijn. We hebben al pilletjes met Hydrocortisol die we Danny moeten geven als hij ziek is. Maar wij willen graag weten of hij van zichzelf dit hormoon aanmaakt. Als hij het wel aanmaakt dan zijn die pilletjes (nu) niet nodig. Het kan altijd zijn dat hij in de toekomst nog een tekort krijgt van dit hormoon, daarom moeten we dit altijd in de gaten blijven houden.
Omdat Danny de laatste tijd iets meer snurkt en een iets vergrootte keel amandel heeft doen we ook meteen een slaaponderzoek waarbij we kijken of Danny misschien last van slaap apneu (stilstanden van de ademhaling in de slaap) heeft.
Deze twee onderzoeken kunnen gelukkig gelijktijdig gedaan worden.
We houden iedereen op de hoogte lees bij:
De Metyrapontest.
Afgelopen maandag (27 oktober 2008) hebben we weer een gesprek gehad op de basisschool over Danny. Danny mag nu naast alle ochtenden ook 1 middag in de week (vrijdagmiddag) naar school.
lees verder bij stukjes van de basisschool:
We hebben heerlijk weer gehad deze maand. Danny heeft voor het eerst ervaren wat vakantie is. Toen Danny nog op het revalidatiecentrum naar het peutergroepje ging was er eigenlijk geen vakantie. De groepjes draaide gewoon door in de vakantie. Danny vroeg wel regelmatig wanneer hij weer naar school mocht maar had hier geen hinder van.
Het weer was super. We hebben het zwembadje in de tuin opgezet en gezellig leuke dingen gedaan. Met Cora zijn de jongens naar de Bernisse geweest, dat is een meertje met een heerlijk grasveldje en een zand strandje. Terwijl wij moesten werken hebben de jongens zich daar heerlijk vermaakt.
Yvonne is samen met de tantes en de oma van Danny weer een weekendje weg geweest. Samen met Gerda, Cora, Ineke, Wilma en Oma zijn ze zilveren sieraden wezen maken, winkelen in Den Haag, naar de musical van Tarzan in Scheveningen geweest en tot slot op maandag naar de Libelle dag in Almere geweest.
Dat betekende dat ik heerlijk het weekend alleen met de jongens was en samen hebben we leuke dingen gedaan. Zaterdags zijn we naar Balorig geweest. Dat is een soort binnen speeltuin met grote klim- en klauter toestellen. Jordy en Danny hebben het daar super naar hun zin gehad. Jordy heb ik af en toe zien langs rennen, die vermaakte zich perfect. Danny moest wat rustiger aan beginnen. De toestellen waren vrij groot en Danny had niet voldoende kracht om zich overal op omhoog te trekken. Maar na een uurtje en met de aanwijzingen van Jordy hoe het allemaal moest had Danny zijn draai ook gevonden. Bij sommige toestellen gaf Jordy het voorbeeld en kon Danny volgen, bij andere toestellen moest Jordy Danny letterlijk omhoog duwen omdat Danny niet sterk genoeg was om het alleen te doen. Het was wel heel leuk om ze zo samen bezig te zien. Op de terugweg viel Danny (natuurlijk) heerlijk in slaap in de auto. Thuis was hij alweer zo ver uitgerust dat hij lekker verder ging met spelen.
Zondags wilden de jongens graag naar de kinderboerderij. Na een rustig ochtendje hebben we het brood en de bloemkool ingepakt en zijn we naar de kinderboerderij gegaan. Ook daar was het weer erg leuk. Het valt wel op dat Danny als hij op bekend terrein is, meer zijn eigen dingen doet. Danny is dan erg moeilijk te sturen en iets samen met Jordy doen is dan eigenlijk niet mogelijk. Danny rent van diertje naar diertje en wat in zijn hoofdje zit krijg je er dan ook niet uit, hij doet echt zijn eigen dingen. Dit zijn wel de momenten dat we ons weer zorgen maken hoe het allemaal verder moet. Over twee weken gaat Danny met alle groepen 1, 2 en 3 van zijn basisschool op schoolreisje naar Plaswijkpark. Ook daar kent Danny de weg en heeft hij vaak het gedrag als op de kinderboerderij. We zijn benieuwd hoe het dan zal gaan.
Afgelopen zondag heeft Danny ons ook weer versteld doen staan. We maken we ons al een tijdje zorgen dat Danny zo weinig contact heeft met andere kinderen en nog niet samen met anderen gaat spelen. Nu gaat hij ineens samen met een meisje dat bij ons in een zijstraat woont, samen spelen. Eerst samen rondjes om het huizenblok rennen en daarna heeft hij samen met dat meisje bij haar voor de deur zitten spelen. Ik ben regelmatig om het hoekje wezen spieken of het allemaal goed ging. Danny heeft zeker 1 ½ uur met haar gespeeld.
Van 19 t/m 22 mei heeft Danny de avond 4-daagse gelopen.
Lees verder bij de avond 4-daagse.
20 mei zouden we ook een evaluatie gesprek hebben op de basisschool. Danny is nu twee maanden op de basisschool en afgesproken was dat deze periode 20 mei geëvalueerd zou worden.
Lees verder bij de basisschool.
30 mei is Danny op schoolreis geweest naar het Plaswijkpark.
Lees verder bij schoolreisje.
Er is heel veel gebeurd de afgelopen maanden. Als eerste hebben we aan het eind van het school jaar te horen gekregen dat Danny volgend schooljaar terug mag komen en dat echt met groep 1 gaat beginnen. De juffen en de ambulante begeleider hebben er vertrouwen dat ze Danny de begeleiding kunnen geven die hij nodig heeft en nog belangrijker, ze hebben ook vertrouwen in Danny dat hij het allemaal aankan.
We zijn zo blij dat het zo ver is. We waren erg zenuwachtig om het hele gebeuren. Het gesprek eind van het jaar waar we voor uitgenodigd waren voelde alsof we een examen moesten afleggen zo zenuwachtig waren. We zagen dat het met Danny allemaal goed ging, hij leerde veel en had zelf geen hinder van de schooldagen. Maar wat vonden de juffen en de ambulante begeleider ervan??
Gelukkig waren zij erg enthousiast over Danny en zijn ontwikkeling.
Van onze ambulante begeleider kregen we een verslagje opgestuurd, daar stond het volgende in geschreven:
Evaluatiebespreking 1 juli 2008
Danny maakte sinds eind maart een spectaculaire groei door, op velerlei terrein. Een greep: Danny kent inmiddels veel namen van groepsgenoten; hij is vertrouwd met klassenroutines en neemt er steeds vaker aan deel; hij is steeds beter in staat zelf keuzes te maken als het op werken aankomt; kan fijn motorisch steeds beter uit de voeten; spreekt iets verstaanbaarder; is trots op eigen prestaties; is in de gym- en buitenruimte steeds zekerder in zijn bewegen; heeft vriendjes in de wijk; medeleerlingen lunchen soms bij hem; begint soms spontaat te zingen; het beurtgedrag ontwikkeld zich positief; waar Danny aanvankelijk buiten de groep stond, is hij inmiddels volledig door de medeleerlingen opgenomen; hij experimenteert sinds kort met 'ik' en 'jij' in plaats van het benoemen van namen.
1 juli zou beslist worden of Danny na de zomervakantie op het anker verder zal gaan, of dat hij toch meer gebaat zou zijn bij een SBO-plaatsing. Op deze datum heefteen bespreking op school plaatsgevonden waaraan beide ouders, de juffen, intern begeleidster, iemand van de SBO en de ambulant begeleider deelnamen. Unaniem is men van mening dat Danny veel baat heeft bij zijn deelname aan de kleuterfase van onderwijs op het anker. De beslissing is dan ook een positieve. Of op enig moment een overstap naar groep 3 mogelijk zal zijn, is nog ongewis.
Trots zijn wij over hetgeen wat Danny allemaal heeft bereikt. Gelukkig hebben voor Danny de juiste plaats, de juiste juffen en de juiste ambulant begeleider gevonden. Zonder hun hadden we dit nooit kunnen bereiken!!!
Nadat we dit hebben gehoord hebben wij ons verwend met een last-minute lang wekend vakantie. Heerlijk naar centerparcs waar Jordy en Danny het erg naar hun zin hebben gehad (en wij dus ook). Wat ook wel erg leuk was, was dat Danny nu echt van te voren snapte dat we op vakantie gingen en naar het zwembad gingen. Hij vertelde het aan iedereen.
Op vakantie aangekomen vond Danny het zwembad helemaal geweldig. Zelf alleen van de glijbaan, wij stonden dan beneden Danny op te wachten om hem uit het water te vissen, want zwemmen kan hij nog niet. Helaas heb ik geen foto's in het zwembad kunnen maken.
We hebben er een toch gemaakt met een 4 persoons fiets, een soort riksja, waar Yvonne en ik konden fietsen en de jongens achter konden zitten. Lekker door het park fiets op zoek naar de hertjes, konijnen en eekhoorntjes. Danny vond de hertjes toch wel het leukst.
Danny lag samen met Jordy op een kamer. Twee bedden naast elkaar. Het was echt een stel apart, samen ondeugend doen in bed, samen kletsen in bed en tenslotte samen in slaapvallen. Wat zijn het toch twee mooie mannen!!!
In het huisje naast ons zat een jongentje (met zijn vader) van ongeveer jordy's leeftijd. Daar kon Danny het leuk mee vinden. Regelmatig ging hij buiten kijken of hij dat jongentje zag en ging met het spelen, het was wel duidelijk dat dan jongentje Danny niet altijd begreep (hij vond Danny erg onduidelijk praten). Maar Danny ging wel contact te maken en samen spelen.
We zijn ook daar naar het restaurant geweest (zowel ontbijten als avondeten). Een lopend buffet met allemaal lekkers. Het was weer spannend hoe Danny dat zou vinden? Gelukkig ging dat helemaal goed. We deden wel wat makkelijker met eten dan normaal. Danny ging zelf (met Jordy of met ons) eten halen, hij deed dan een klein portie op zijn bord en ging dat rustig eten. Tussendoor een stukje stokbrood. Als toetje heeft Danny wat fruit op. Jordy vond de chocolade toren erg interessant. Zelf een toetjes kiezen (ijs of een lange vinger) en dan van de chocolade snoepen. Danny had daar totaal geen interesse in. Hij wilde gewoon fruit. Zo hebben we daar met zijn allen heerlijk kunnen genieten van het eten in een restaurant.
Zondags zijn we wezen bowlen, met een ijzeren glijbaan waar de bal vanaf kon rollen (zie foto's) konden Danny en Jordy ook leuk bowlen.
Na dit heerlijke lange wekend in centerparks moesten we weer gaan werken en nog even naar school. Eigenlijk hadden we nu voor het eerst in jaren niet iets spannends we naartoe moesten werken. Alle beslissing rond Danny waren genomen, voorlopig gaat hij na de vakantie 'gewoon' naar de basisschool zonder een maar. We zien met z'n allen wel hoe ver Danny komt. We hebben geen onderzoeken meer, geen uitslagen waar we op moeten wachten. Alles lijkt wel gewoon.
We kunnen in ieder geval heerlijk ontspannen relaxed zonder zorgen aan de vakantie beginnen.
Yvonne had helaas niet zoveel vrije dagen als dat ik heb dus die moest nog even verder werken. De tweede week van de vakantie ben ik (Hans) met een kameraad gaan vissen in Frankrijk, een hele week in de
bossen aan een meer karpervissen. Geen luxe, alleen de hengels, een tentje, een koelbox op gas en een kookstel.... Heerlijk.
Danny vond het wel vreemd dat ik er niet was.
In deze periode is Danny ineens een stuk duidelijker gaan praten. Waar hij voorheen de letter K aan heb begin van een woord niet kon uitspreken (klaar werd plaar, cora werd ora, kim werd pim) gaat hij ineens de woorden wel goed uitspreken. Wat hij zegt klinkt ineens een stuk duidelijker!!
Na mijn Frankrijk avontuur vonden het toch weer tijd worden om iets samen te gaan doen. Yvonne had nu ook eindelijk vakantie. Na wat zoeken op het internet hebben we nog een last-minute wekend naar Andijk kunnen boeken. Koffers ingepakt en daar gingen we weer voor een kleine vakantie. Danny heeft hier heel erg naar uitgekeken, hij kon bijna niet wachten tot we weer op vakantie gingen. In Andijk hadden we een klein zwembad en een (buiten) speeltuin. Ons huisje stond direct achter de dijk van het IJsselmeer. We konden direct vanuit park de dijk op lopen en leuk langs het IJsselmeer wandelen. Heerlijk na het eten nog even naar de zonsondergang kijken en konijntjes zoeken.
In het zwembad gaat Danny steeds beter zwemmen, hij wordt steeds losser en probeert zelfs wat te zwemmen (met zijn bandjes om). In de speeltuin wist Danny ons weer te verrassen door spontaan het liedje van Piet Piraat te zingen.
Zondags zijn we eerst een naar de afsluitdijk geweest, daar halverwege even rond gekeken en wat gedronken. Danny was hier niet echt in geïnteresseerd. Daarna zijn we naar de kermis in Hoorn geweest, dat was een stuk leuker voor de jongens. Ze hebben in kleine attracties gezeten met auto's en bootjes. Samen eendjes vangen en een prijsje winnen. Danny was helemaal verliefd of zijn dora pop die hij daar heeft gewonnen. Hij vond het er superleuk (kijk maar op de foto's en de filmpjes). Maandag zijn we weer naar huis gegaan.
Na een weekje thuis te zijn geweest zijn dan eindelijk naar weddemeer gegaan. Een villapark in Groningen waar de huisjes met een lekker stuk tuin aan het water staan. Daar heb ik samen met Jordy heerlijk kunnen vissen. Danny had nog niet zoveel interesse in het vissen. Die wilde liever naar het zwembad, de kinderboerderij en naar de speeltuin (wat logisch is).
Danny mocht vanuit ons huisje zelf naar de speeltuin lopen om te gaan spelen. Meteen had hij daar al een vriendinnetje gevonden (ik gok dat dat meisje rond de 8 jaar was) waar hij mee speelde. Samen hebben ze in de speeltuin met de speeltoestellen gespeeld en hebben ze bloemen geplukt. De volgende dag heeft hij meteen een tekening voor haar gemaakt.
Verder heeft Danny daar lekker gezwommen en zijn we naar een kinderboerderij in winschoten geweest. Danny gaat ook steeds beter zwemmen. Hij kan op zijn manier in het water duiken en een stukje zwemmen. Hij kan zich met bandjes om al aardig redden in het water we hoeven niet meer zo op te letten.
Op de weg naar huis zijn we eerst nog naar dierentuin Emmen geweest. Dat is altijd leuk, lekker langs de dieren lopen. Danny kent al aardig wat dieren. Maar de tijger en de olifanten blijven het leukst. Ook Jordy heeft volop genoten. Jordy heeft op vakantie zijn eerste karper gevangen, op zijn eigen kleine hengeltje heeft hij een karper van 65 cm en 7 kilo gevangen. Het was een super weekje, eigenlijk veel te kort. We hebben dan maar ook meteen voor volgend jaar twee weken geboekt!!! We kunnen nu al niet wachten tot we weer kunnen...
Ook de logopedie en de fysiotherapie gaat goed. Danny blijft alles leuk vinden. De laatste tijd vind hij het erg interessant om alleen naar de logopedie te gaan. Ik moet dan weer weg kan hem na een half uurtje weer ophalen. Helemaal trots doet hij dan na een half uur de deur open en te zeggen dat hij goed zijn best heeft gedaan.
Inmiddels is de school ook weer begonnen. Danny gaat nu weer naar groep 1 bij de juf die hij vorige jaar ook had. Alleen nu met allemaal andere kindjes. Danny vind het weer super leuk om naar school te gaan, hij had al tekeningen gemaakt voor de juffen. De overgang van de vakantie naar school is soepel verlopen, ook vind Danny het niet erg dat hij met allemaal andere kinderen in de klas zit. Hij vraag nog wel af en toe naar zijn vriendin Senne waar hij vorig jaar bij in de klas zat. Die ziet hij nog wel als we samen naar school lopen en bij het buitenspelen op school.
Danny is nu alweer 3 weken op de basisschool en het gaat supergoed. Hij heeft het er heel leuk. Als Danny 's morgens wakker wordt zegt hij gelijk......school toe....
Ook als Danny uit school komt, komt ie vrolijk aanrennen en is heel enthousiast.
Ja....het doet Danny heel veel goed...die basisschool !!!
Danny's spraakontwikkeling gaat ook met sprongen vooruit. Noortje (de logopediste uit Rijndam) zou trots op hem zijn als ze hem hoorde. Hij gaat steeds meer (verstaanbaar) kletsen. Als Danny uit school komt en we vragen wat hij gedaan heeft dan kan hij dat ook steeds beter vertellen.
Hans is vorige week voor het eerst bij de nieuwe logopediste geweest. Hans heeft voornamelijk van alles vertelt over Danny en over wat er allemaal aan logopedie op Rijndam is gebeurd. Aan echt werken met Danny is ze nog niet echt toegekomen. Logisch, want er is zoveel te vertellen over Danny. Hans had alle verslagen en de overdracht uit Rijndam meegenomen en de logopediste heeft alles bekeken. De eerstvolgende afspraak zal ze ongetwijfeld met Danny aan de slag gaan. Ze wil onder andere op korte termijn opnieuw de Reynell-test bij Danny afnemen. Het was wel even wennen voor Danny na anderhalf jaar heel fijn met Noortje "gekletst" te hebben. Danny was wat verlegen en ging zelfs fluisteren...haha...en dat gebeurd niet vaak. Op Rijndam had Noortje een bepaalde manier bedacht om de moeilijke K-klank aan het begin van een woord met Danny te kunnen oefenen. Danny heeft onder andere moeite met de K als deze aan het begin van een woord staat. De K in het midden van een woord gaat beter. Zo had Noortje een oefening met 8 plaatjes van een koe waarbij Danny 8 x doe voor het woord koe moest zeggen; doekoe, doekoe, doekoe.....enz.. De bedoeling van de oefening is dan om de "doe" en "koe" steeds verder uit elkaar te trekken waardoor Danny van "doekoe" uiteindelijk "doe koe" (als 2 woorden) moet zeggen. De K stond dan eerst in het midden van een woord en uiteindelijk aan het begin van een woord. Die oefening werkt goed en in de afgelopen weken heeft Hans ook zelf kaarten erbij gemaakt. Hiermee oefenen we regelmatig en Danny heeft daar ook veel plezier in. Als hij het 8 x goed zegt mag hij een sticker plakker. Deze kaarten had Hans meegenomen om samen met Danny te kunnen laten zien hoe wij dit doen.
Ook fysiotherapie is gestart en daar zijn we inmiddels 3 x geweest. Met de fysio was er vanaf het eerste moment dat Danny haar zag een klik en dat was erg leuk. De eerste keer heeft Leonie (de fysiotherapeute) Danny helemaal geobserveerd en wat dingen uitgeprobeerd van wat Danny allemaal wel of niet kan. Al snel kwamen we tot de conclusie dat er zeker qua stabiliteit en balans nog veel werk aan de winkel is en we zijn inmiddels volop bezig. Danny moet "hard" werken maar vindt het allemaal helemaal leuk. Speelgoedkikkers van de grond oprapen terwijl hij op een wiebelmat staat. Van de ene cirkel overstappen naar een volgende cirkel. Badspeelgoed van foam (beetje natgemaakt) van de grond oprapen terwijl hij op een wiebelmat staat en dan op een grote spiegel plakken (rekken en strekken) met zijn ene hand op zijn rug zodat hij niet ergens op gaat steunen. Danny heeft bij alles wat hij doet veel behoefte aan een steuntje, al is het maar net even met zijn hand iets aanraken. We gaan nu oefenen om die benodigde steun te verminderen. Al met al allemaal leuke oefeningen die Danny wel veel energie kosten. Na afloop is hij dan ook lekker moe. Moe maar voldaan. We zijn erg tevreden op de manier waarop Leonie met Danny aan de slag gaat.
De afgelopen week hebben weer contact gehad met Robin, onze ambulant begeleider. Robin is al diverse keren bij Danny in de klas wezen kijken en hij probeert op die manier een band op te bouwen met de hele klas zodat de andere kinderen het gewoon gaan vinden dat Robin er af en toe is. Op die manier is het voor Danny ook gewoon als Robin er weer eens is.
Een leuk voorbeeld wat Robin aanhaalde was het werken met lijm in de klas. Danny moest in de klas een werkje maken met een potje lijm, een lijmkwast en een plastic onderlegger. De regel is dat je hetgeen je wilt plakken op de plastic onderlegger legt, met de kwast lijm op het papier smeert, de kwast terug zet in het potje en dan het papiertje op je werk plakt.
De eerste keer maakte Danny hier een rommeltje van. Hij begreep niet wat de volgorde was en deed maar wat. Waarschijnlijk komt dat ook doordat hij gewend is om veel lijm op een vel papier te smeren en daarna losse papiertjes daar op te leggen. Nu wordt het omgedraaid.
Toen Robin een week later weer in de klas kwam gingen de kinderen weer plakken. Nu kon Danny laten zien dat hij goed geleerd had hoe het wel moest. Hij volgde netjes de volgorde. Hij legde zijn papiertjes op de plastic onderlegger, smeerde de lijm erop en plakte zijn papiertjes netjes op het grote vel papier.
Leuk is het om dan ook nu te zien dat Danny dingen kan leren in de klas met de andere kinderen om zich heen.
Danny heeft op dit moment nog wel erg veel sturing nodig. Zijn juf heeft hier veel werk aan.
Zodra we meer weten zullen het natuurlijk opschrijven........